Zadzwoń do nas
(+48) 696-416-628
Napisz do nas
adwokat@pawelbala.pl
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ŻOŁNIERZY WOJSKA POLSKIEGO ZA NARUSZENIE DYSCYPLINY WOJSKOWEJ
Żołnierze Wojska Polskiego odpowiadają dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny wojskowej. Odpowiedzialność dyscyplinarna żołnierzy pozostaje niezależna względem odpowiedzialności karnej; żołnierz za czyn stanowiący przewinienie dyscyplinarne, wypełniający jednocześnie znamiona przestępstwa lub wykroczenia albo przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej niezależnie od odpowiedzialności karnej. Jednakże w przypadku czynu stanowiącego przewinienie dyscyplinarne, wypełniającego jednocześnie znamiona wykroczenia lub wykroczenia skarbowego, w przypadku czynu mniejszej wagi lub ukarania grzywną przełożony dyscyplinarny może nie wszczynać postępowania dyscyplinarnego, a wszczęte postępowanie umorzyć.
Jeżeli chodzi o kwestie winy przewinienie dyscyplinarne jest zawinione (wina umyślna) wtedy, gdy żołnierz: ma zamiar jego popełnienia, to jest chce je popełnić (tzw. zamiar bezpośredni) albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi (tzw. zamiar ewentualny). Jeżeli chodzi o winę nieumyślną to przejawia się w tym, że żołnierz nie ma zamiaru jego popełnienia, popełnia je jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość taką przewidywał lub mógł i powinien przewidzieć (lekkomyślność) albo zaniechał działania, które mógł lub powinien podjąć (niedbalstwo).
Żołnierz odpowiada dyscyplinarnie, jeżeli popełnia przewinienie dyscyplinarne sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą (współsprawstwo), a także w przypadku, gdy kieruje popełnieniem przez innego żołnierza przewinienia dyscyplinarnego (sprawstwo kierownicze) albo poleca jego popełnienie (sprawstwo polecające). Żołnierz odpowiada dyscyplinarnie także wówczas, gdy chcąc, aby inny żołnierz popełnił czyn stanowiący przewinienie dyscyplinarne, nakłania go do tego (podżeganie). Odpowiedzialność dyscyplinarna żołnierzy obejmuje również sytuacje, gdy żołnierz odpowiada dyscyplinarnie w przypadku, gdy chcąc, aby inny żołnierz popełnił czyn stanowiący przewinienie dyscyplinarne lub godząc się na to, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie.
Zgodnie z art. 352 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny w przypadku czynu stanowiącego przewinienie dyscyplinarne mniejszej wagi przełożony dyscyplinarny może odstąpić od wszczęcia postępowania dyscyplinarnego i przeprowadzić ze sprawcą przewinienia dyscyplinarnego udokumentowaną w formie notatki rozmowę dyscyplinującą, która polega na wytknięciu niewłaściwego postępowania i uprzedzeniu o możliwości zastosowania kar. Rozmowę dyscyplinującą, o której mowa w ust. 1, można przeprowadzić w terminie do 30 dni od dnia powzięcia przez przełożonego dyscyplinarnego wiadomości o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego. Rozmowa ta polega na wytknięciu żołnierzowi niewłaściwego postępowania
Naruszenie dyscypliny wojskowej stanowi czyn żołnierza polegający na zachowaniu godzącym w dobre imię lub interes Sił Zbrojnych, zawinionym przekroczeniu uprawnień albo niewykonaniu obowiązków wynikających z przepisów prawa, w tym z rozkazów i poleceń wydanych przez przełożonych.
Katalog przypadków naruszenia jest otwarty. Naruszeniem dyscypliny wojskowej jest w szczególności:
1) zachowanie nielicujące z godnością i postawą żołnierza;
2) niedopełnienie obowiązków żołnierza wynikających ze złożonej przysięgi wojskowej, a także z przepisów prawa, regulaminów wojskowych i zasad etyki wojskowej;
3) odmowa wykonania lub niewykonanie rozkazu lub polecenia;
4) zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;
5) niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;
6) świadome wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego żołnierza, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę w służbie, żołnierzowi lub innej osobie;
7) nadużycie zajmowanego stanowiska dla osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej;
8) postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej wśród podległych mu żołnierzy;
9) samowolne oddalenie się z rejonu zakwaterowania, jeśli pełni służbę w systemie skoszarowanym, lub nieusprawiedliwione opuszczenie miejsca pełnienia służby lub niestawienie się w tym miejscu;
10) stawienie się do służby po użyciu alkoholu, nietrzeźwości lub użyciu środków odurzających;
11) umyślne naruszenie dóbr osobistych innej osoby;
12) utrata służbowej broni palnej, amunicji lub środków bojowych;
13) utrata przedmiotu stanowiącego wyposażenie służbowe, którego wykorzystanie przez osoby nieuprawnione wyrządziło szkodę innej osobie lub stworzyło zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa powszechnego;
14) ujawnienie informacji pozostającej w związku z wykonywaniem czynności służbowych, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę w służbie.
adwokat dr Paweł Bała
Przeczytaj także:
Szukaj nas na